Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt. 3 i 5 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93 poz. 767) posiadając umocowanie prawne do reprezentowania i ochrony zawodu lekarza weterynarii oraz zajmowania stanowiska w sprawach polityki państwa w zakresie weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego jak również do opiniowania projektów ustaw i innych aktów prawnych dotyczących ochrony zdrowia zwierząt, weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego, ochrony środowiska i wykonywania zawodu lekarza weterynarii bądź występowania o ich wydanie – Zjazd MILW przyjmuje następujące stanowisko:
– w Polsce na dzień dzisiejszy nie występują gospodarstwa utrzymujące trzodę chlewną w warunkach potwierdzonej pełnej bioasekuracjii i proponowana weryfikacja warunków chowu oraz hodowli na podstawie łańcucha żywnościowego jaki hodowca dołącza do partii zwierząt dostarczonych do rzeźni będzie trudna i obarczona ryzykiem nie dopuszczania znaczących ilości zwierząt do uboju gdyż w trakcie tak prowadzonej weryfikacji w rzeźni mogą być ujawnione nieprawdziwe informacje co do kontrolowanych warunków chowu,
– brak jednolitego wzoru informacji zawartych w łańcuchu żywnościowym w poszczególnych państwach członkowskich powoduje trudności w ich odczycie przy transportach zwierząt do rzeźni podchodzących z innego państwa członkowskiego. Rzetelność oraz poprawność danych zawartych w łańcuchach żywnościowych jest obecnie niemożliwa do zweryfikowania, a łańcuch żywnościowy nie może być jedynym fundamentem nowoczesnej urzędowej kontroli żywności pochodzenia zwierzęcego,
– rola lekarza weterynarii w badaniu przedubojowym jak i poubojowym jest zasadnicza, natomiast pracownicy pomocniczy powinni wykonywać wyłącznie czynności czysto techniczne tak jak jest to stosowane obecnie,
– przedstawiony w Rozporządzeniu Komisji UE Nr 219/2014r. sposób badania poubojowego tusz wieprzowych głównie poprzez oglądanie tuszy i narządów wewnętrznych może prowadzić do wydania niewłaściwej oceny mięsa co doprowadzić do zagrożenia bezpieczeństwa zdrowia publicznego. W przypadku niektórych chorób (schorzenia pasożytnicze, gruźlica, ropowicy) a także dokonanie uboju upozorowanego nie można ich wykryć w badaniu poubojowym bez wykonania odpowiednich nacięć lub badania dotykowego narządów wewnętrznych i węzłów chłonnych. Informacje z łańcucha żywnościowego mogą być niewystarczające do wydania prawidłowej oceny mięsa w tych przypadkach jak również niektóre przypadki mogą zostać przeoczone. Należy z całą stanowczością stwierdzić, że korzyści dla bezpieczeństwa zdrowia publicznego wynikające z obligatoryjnego stosowania w badaniu poubojowym nacięć i badania dotykowego są większe niż ewentualne skutki potencjalnego zanieczyszczenia krzyżowego podczas wykonywania tego rodzaju badania. Ponadto zanieczyszczenia krzyżowe w rzeźni mogą być powodowane również innymi czynnikami niż badanie poubojowe a mimo tego czynności te nie ulegają marginalizacji.
– na skutek wprowadzonych zmian w pakiecie higienicznym powstaną dwa standardy żywności pochodzenia zwierzęcego tj. mięso badane techniką wizualną przeznaczone na rynek UE oraz mięso badane wszystkimi dostępnymi metodami przeznaczone na rynki krajów trzecich. Powyższe zmiany prawa mogą mieć znaczący wpływ na uwarunkowania makroekonomiczne Polski i innych Kraków członkowskich.
Zjazd Małopolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej stoi na stanowisku, że ta radykalna zmiana w systemie urzędowej kontroli żywości zwierzęcego pochodzenia powinna być wprowadzona wyłącznie w formie dobrowolnej i fakultatywnej wyłącznie dla zainteresowanych Krajów Członkowskich o niewielkich stopniu rozdrobnienia gospodarstw oraz dużej koncentracji produkcji zwierzęcej na niewielkich obszarze przy ograniczonej liczbie rzeźni przy złożeniu, że proces urzędowej certyfikacji gospodarstw utrzymujących zwierzęta w kontrolowanych warunkach został zakończony. W przypadku Polski jak i innych krajów członkowskich o podobnej strukturze gospodarstw Komisja Europejska powinna zastosować odstępstwa polegające na utrzymaniu obecnego systemu nadzoru nad żywnością zwierzęcego pochodzenia w tym urzędowego nadzoru nad ubojem zwierząt przy obowiązywaniu tej derogacji przez kolejne np. 10 lat.
Zjazd Małopolskiej Izby Lekarsko Weterynaryjnej mając na względzie bezpieczeństwo zdrowia publicznego obywateli Rzeczypospolitej Polskiej wzywa Rząd do wystąpienia do Komisji Europejskiej o derogację Rozporządzeń Komisji UE Nr 216, 217, 218, 219/2014 z dnia 7 marca 2014 r.
